6. Acht weken

Hallo!

“So keep your head high, keep your chin up, and most importantly, keep smiling, because life’s a beautiful thing and there’s so much to smile about.“

Het is een tijdje geleden dat ik heb geschreven, dus de hoogste tijd om jullie weer op de hoogte te brengen. De tijd vliegt, ik zit hier nu alweer 8 weken, wat betekent dat er al 1/5e deel voorbij is.

In mijn laatste verslag vertelde ik over cheerleaden. Nou was het 3 weken terug zo ver. Op vrijdag 5 oktober 2012 werden de laatste voorbereidingen getroffen met betrekking tot de volgende dag, de dag dat sportdag ingeroosterd staat. ‘s Ochtends onze outfits gepast, erg kleurrijk haha, waarvan er een aantal diezelfde dag nog vermaakt moesten worden. De schoenen werden geleverd, maar dat ging niet helemaal goed, ik ontving 2 linker schoenen in een te grote maat. Dus voor mij moesten ze opnieuw naar de stad rijden om een nieuw paar te halen. Eenmaal teruggekomen, bleek dat mijn veters van mijn nieuwe schoenen mistte, maar ik paste ze ook zonder veters dus dat heb ik maar zo gelaten. Verder moesten er nog pompoms gemaakt worden, wat ook nogal wat tijd kostte. Aangezien onze cheerlead routine nog steeds niet af was (ja, alles gaat hier echt langzaam, maar no pressure no problem het komt allemaal goed), moesten we om 6 uur beginnen met trainen. De choreografe was er ook, alleen (natuurlijk) kwamen er een paar niet opdagen. Stipt om 6 uur mistten we 8 (van de 16 personen), dat begon dus lekker. Rond 7 uur presteerden we het al om met zijn tienen aanwezig te zijn en om 8 uur mistten we nog 2 personen, waarvan er 1 om 9 uur aankwam en 1 om 10 uur toen de training net afgelopen was. Na 4 uur getraind te hebben was de hele routine klaar om de volgende dag getoond te worden. Na de training nog een uur gepraat om vervolgens rond 11 uur te beginnen aan ons haar. Al het haar moest gevlochten worden, ook het mijne, daar ging dus nog wat tijd inzitten. Gelukkig mochten we met zijn allen in het hotel slapen, wat erg gezellig was. Wat alleen leidde tot een korte nacht, na anderhalf uur slapen gingen we ontbijten en was het tijd om onze spullen te pakken om naar het stadion te gaan.

Zaterdag 6 oktober 2012, “sportsday”, de dag waarop allerlei sporten uitgevoerd werden strijdend om de titel. Sporten als cricket, netball, basketball, volleybal, cheerleading, atletiek, de strijd om wie de meeste broodjes op kan binnen een bepaalde tijd, ei lopen, zaklopen, en nog veel meer. Eenmaal per jaar strijden de 3 Sandals hotels om welbegeerde titels, ze zijn dan ook allemaal heel erg fanatiek en willen allemaal de titel van ‘beste sport hotel van het jaar’ winnen. Om 9 uur vertrokken we vanaf ons hotel naar het stadion met 3 bussen vol met deelnemers en 3 bussen vol met supporters. Om 10 uur begon de opmars waarin de 3 hotels werden voorgesteld. Na de opmars was het tijd voor de cheerleaders, waaronder ik, om aan onze wedstrijd te beginnen. Wij waren als eerste aan de beurt, vol spanning renden we met onze pompoms het veld op, al schreeuwend en dansend om onze posities in te nemen. Voor het eerst stonden we met zijn allen klaar, dit zou de eerste keer worden dat we met alle 16 de routine zouden uitvoeren, dat bracht dus enige spanning met zich mee. Pompoms neerleggen, klaar gaan staan en starten maar die muziek. Mijn eerste ‘move’ was een bruggetje met 1 been om hoog, voor mij niets moeilijks, maar het hele stadion stond al op zijn kop. Terwijl ik alleen nog maar een boogje achter over deed. Na mijn flikflakken waren ze niet meer te houden en ook na wat andere stunts gingen ze allemaal op de banken staan. Het was erg leuk om te zien dat ze allemaal zo enthousiast waren. Zelfs onze ‘yell’ ging goed, met de surprise stunt, die nog nooit goed was gegaan. Dit keer ging hij goed, en hoe! Het is allemaal gefilmd met een blackberry, slechte kwaliteit, maar er zijn in ieder geval beelden van gemaakt! Zodra ik het ontvang zou ik het uploaden op de site. Daarna was het de beurt aan Halcyon, het tweede hotel, alleen die meiden kwamen niet opdagen, er kwam welgeteld 1 meisje opdagen. Erg jammer, had ze graag zien dansen, want van te voren waren zij de favorieten aangezien ze vorig jaar hadden gewonnen. Maar goed het was niet anders. Het derde en laatste hotel was La Toc. Van te voren zeiden ze dat ze ook een blanke hebben die heel lenig was en deed allemaal stunts. Nou daar was dus niets van waar, het was waarschijnlijk alleen om ons af te schrikken. De routine die ze lieten zien stelde niet heel veel voor, ze hadden een paar leuke dingen, maar ze hadden maar 1 stunt. Helaas hebben we deze routine niet op film. Toen was het stemmen geblazen en na een druk beraad kwamen ze met de uitslag. En de winnaars zijn .......... “SANDALS GRANDDDD!” We hadden gewonnen! Van te voren was ik niet eens zo heel tevreden over de routine, ik vond het niet veel voorstellen, maar toch hadden we gewonnen! Erg leuk, met een dikke beker liepen we het stadion uit om op de tribune te gaan zitten. Gefeliciteerd door de General Manager van het hotel, die helemaaaal blij was. Hij zei dat ik geweldig was, dat ik geen botten heb, en hij ging maar door hahaha. Stonden we daar te springen met zijn allen. Het was een leuke ervaring die ik niet had willen missen. Vanaf nu word ik de ster van het hotel genoemd en het meisje zonder botten, ineens ben ik een soort beroemdheid en weet iedereen mijn (bij)naam. Cricket was de tweede sport en net na dat was afgelopen begon het super hard te plenzen, en dan bedoel ik écht dat de regen met pijpenstelen naar beneden kwam vallen. Met als gevolg dat de rest van de sportdag werd afgelast om het vervolgens op een andere dag af te maken. Dus de uitreiking van beste hotel is nog niet bekend, want ze hebben nog geen nieuwe datum geprikt.

Soms denk ik wel eens dat ik aap ben. Ik hou er van om op mijn kop te staan, ik hou er van om te klimmen en te klauteren en ik hou er van om rond te slingeren. Bijkomend dat ik hier bijna elke dag wel een banaan eet en ook ‘ziplijnen’ past perfect in dit plaatje. Ziplijnen, excursie nummer 4 die op het programma stond, lekker rondslingeren tussen het tropisch regenwoud. Roetsjen van de ene kant naar de andere kant, een soort kabelbaan. Natuurlijk vond ik het geweldig, al gaf het niet helemaal de kick die ik gehoopt had. Van mij mocht het allemaal wel sneller, hoger en langer. Desondanks was het een leuke ervaring en we hebben erg gelachen. Die dag regende het super hard, dus we kwamen helemaal doorweekt thuis, maar de pret was er niet minder om. Het was eigenlijk wel een voordeel dat het niet zo mooi weer was, nu waren er geen muggen en de zonnebrand konden we thuis laten. Ook hiervan volgt het filmpje later. Op de terugreis hadden de excursie leiders nog een kleine verassing voor ons, een mini proeverij. We mochten namelijk ‘coco bean’ proeven. Het ziet er erg smerig en slijmerig uit, zie foto, maar het is erg lekker. Het is erg zoet, wel wat glibberig, maar heeft een lekkere fruitige smaak. Wanneer de pit opengebroken wordt, komt er pure cacao uit. Dat was niet echt lekker, aangezien het heel erg bitter is. Maar van die noten wordt chocola gemaakt. De coco bean had ik nog nooit eerder gezien, zelfs nog nooit van gehoord, dus dat was een leuk nieuwtje.

Veel mensen in dit hotel wisten dat ik erg graag Butch Stewart wou ontmoeten, de man achter Sandals, de oprichter. Voordat mijn avontuur in St Lucia begon, heb ik een boek gelezen geschreven door hem. Dat hij ooit begonnen is met huis aan huis verkopen van airconditioners, daarna is hij in de hotelindustrie gerold en was bijvoorbeeld de eerste die luxe bedden in hotels neerzette, en voor het eerst föhns plaatste in de badkamers, hij had in de Caribbean voor het eerst reclame op auto’s en ga zo maar door. Hij was een beroemdheid in de hotel industrie, de man zonder enige kennis maakte van een failliet gegaan hotel een wereld hotel. Wat nu al uitgebreid is tot 14 hotels in de Caribbean. Die man is schatrijk, hij heeft 2 privé vliegtuigen, op elk eiland waar hotels van hem bevinden heeft hij een helikopter, en 2 limousines. Ongeveer 2 weken geleden mocht ik hem ontmoeten, een hele eer. Ze kwamen me speciaal ophalen om naar hem toe te gaan. Er daar zat hij, met een speciaal voor hem bereid ontbijt op het strand met 5 zakenpartners. Toen ik aan kwam lopen voelde ik me wat ongemakkelijk, zit die man daar te eten en komt er weer iemand hem storen. Gelukkig vond hij het helemaal niet erg en hielden we een klein babbeltje. Ik heb me voorgesteld, verteld wat ik hier deed en gezegd dat ik het een mooi boek vond. Nou dat vond hij natuurlijk helemaal geweldig en wenste me veel succes in de toekomst en vooral met mijn stage. Ik kwam er wel met zo’n persoonlijkheid zei hij! Achteraf werd mij verteld dat hij nooit zo spraakzaam is, vooral niet tegen mensen die hij niet zo goed kent. Ik ben dan ook de eerste intern die zo lang een gesprek met hem heeft gevoerd, ik voelde me gevleid. Het was leuk om hem te ontmoeten, nu weet ik eindelijk wie dus de overkoepelende baas is. Alhoewel het heft niet meer geheel in zijn handen ligt, hij heeft het doorgegeven aan zijn zoon.

Met betrekking tot mijn werkzaamheden hier, zit ik nog steeds op kantoor. Heb de titel “Junior Accountant” gekregen. Ze wouden me heel graag nog een paar weekjes extra houden. Wat eerst 2 weken zou zijn, is nu al uitgelopen tot 6. Het bevalt me wel, cijfertjes, balansen, uitgaves en zo voort. Allemaal wel heel interessant! Het punt alleen is, is dat ik echt niet weg gelegd ben om de hele dag opgesloten op kantoor te zitten. Om de zoveel tijd moet ik dan ook echt even een rondje door het gehele hotel maken, even naar buiten langs de bar kijken hoe het met de mensen daar gaat, wat praten hier en daar, anders hou ik het echt niet vol. Haha! Ook heb ik afgelopen weekend gewerkt in de ‘culinary desk’, wat me echt uitstekend beviel. Daar worden alle reserveringen voor de verschillende restaurants gemaakt. Alles wordt daar verwerkt, ook van de andere 2 vestigingen van dit eiland. Het is erg leuk, praten met gasten, hun hele week planning met betrekking tot eten maken en ze weg zien gaan met een tevreden gezicht. Uitzoeken wat gasten lekker vinden, waar ze naar op zoek zijn en suggesties geven. Verder wat papier werk en mensen uitnodigen voor een luxe diner in ons restaurant op de oceaan. Vanaf volgende week ga ik weer werken in F&B, de F&B director heeft een assistent nodig om wat dingen uit te zoeken. De planning is dan dat ik gewoon verder ga met mijn originele planning, alleen ga ik wat langer dan 1 week culinary desk doen. Eerst begin ik als ‘assistent F&B Director’, ik moet er voor zorgen dat we op papier krijgen hoeveel bestek, borden, bekers hebben per hotel. Dit moet gebeuren aangezien er elke week zoveel gestolen wordt. En verder wat administratieve werkzaamheden. Afgelopen weekend heb ik extra gewerkt, zodat ik deze week wat extra vrij kan krijgen. Want ja ja ja, het is bijna zover, Lin & Niels komen!

Waaah, ik kan niet wachten! Linda & Niels komen namelijk morgen al aan op St Lucia! Een welverdiende vakantie voor de 2 en ik kan wel wat Nederlands bezoek gebruiken hihi. Vind het super leuk dat ze komen, ze verblijven een week in mijn hotel. Dus ik kan ze elke dag zien, ook als ik aan het werk ben, tijdens mijn pauze ga ik gewoon bij ze langs en ook als ik vrij ben! Ze zijn vandaag (23/10/2012) vertrokken uit Nederland vanaf Amsterdam om vervolgens in Londen te overnachten om daar morgen verder te vliegen naar St Lucia. Ik zal ze opwachten en waarschijnlijk in de armen vliegen! Aftellen geblazen! Ik ben helemaal blij, ze nemen allemaal Nederlandse lekkernijen mee en ook mijn volgende seizoenen Grey’s Anatomy. Ik heb namelijk sinds ik hier ben een Grey’s Anatomy verslaving. Het is een ziekenhuis serie waarin 5 personen hun co-schappen lopen. Ik had seizoen 1 tot en met 3 meegenomen, maar vorige week heb ik mijn laatste aflevering van seizoen 3 gekeken, zit nu in afwachting op seizoen 4 (tot en met 7) die Lin voor me meeneemt zodat ik verder kan kijken.

Na deze week moet ik me toch even gaan focussen op school aangezien ik rond 1 november mijn eerste echte verslag al in moet leveren. Bestaande uit een uitgebreide bedrijfsomschrijving, een SWOT-analysis (sterke & zwakke punten van het hotel, mogelijkheden & bedreigingen voor het hotel), verslag over mijn introductie periode, de ontwikkelingen die ik al heb doormaakt, in welk stadium ik bij bevind met betrekking tot ‘culture shock’, beschrijving over mijn taken op het werk en of ik verantwoordelijkheden krijg en over de communicatie tussen mijn stage begeleidster van het hotel en mij. Dus daar zit nog al wat werk in en zo als jullie ongetwijfeld weten stel ik alles uit tot het laatste moment, dus ik moet volgende week maar even een paar avondjes gaan bikkelen.

Tot de volgende keer! Eerst ga ik nu lekker genieten van het bijzijn van wat Nederlands bezoek! Ben echt super blij dat ze me op komen zoeken, daar ben ik echt aan toe!

xxxx Kel